Placki z cukinii

Placki z cukinii to najbardziej lubię takie, jak pamiętam z dzieciństwa. Bo jak inaczej? Czyli cukinia pokrojona w plastry, zanurzona w cieście naleśnikowym i podsmażona na złoty kolor. O, taka jak TU. Jednak z czasem, a zwłaszcza od kiedy mamy własną cukinię, trzeba było wprowadzić do menu trochę więcej urozmaiceń.

Placki z tartej cukinii zna już pewnie każdy. Dla mnie zawsze były za słodkie i za miękkie. Ale znalazłam na to sposób. Do ciasta wystarczy dodać drobno posiekaną cebulę (albo startą na drobnej tarce, czyli bardziej taki mus cebulowy), oraz kilka łyżek tartej bułki. I tym sposobem placki są wystarczająco wytrawne i wystarczająco chrupiące.

A gdyby ktoś jeszcze nie wiedział co zrobić z nadmiarem cukinii, to różne są sposoby, na przykład ketchup z cukinii (nie mam przepisu), pikle z cukinii, dżem z cukinii. Przepisów też nie mam i nigdy nie robiłam. Ale bardzo lubię i polecam:

To było na tyle. W kolejce czeka fasolka szparagowa.

Składniki:

1 średnia cukinia
1 mała cebula
2 jajka
ok. 6-7 łyżek mąki pszennej
3 łyżki bułki tartej
2-3 łyżki posiekanego koperku
sól
pieprz
olej do smażenia

sos czosnkowy:

3 łyżki majonezu
3 łyżki jogurtu naturalnego
2 ząbki czosnku
sól, pieprz
ew. posiekany świeży koperek

Przygotowanie:

Cukinię myjemy i odcinamy końce, nie obieramy. Ścieramy na tarce o grubych oczkach.
posypujemy solą i odstawiamy na kilkanaście minut, następnie odciskamy cukinię w rękach (lub przez sitko) z nadmiaru wody.
Do odsączonej cukinii dodajemy drobno posiekaną cebulę, jajka i bułkę tartą. Mieszamy i dodajemy mąkę (tyle, żeby ciasto dało się łatwo nakładać łyżką na patelnię, a jednocześnie nie było zbyt rzadkie).
Na patelni (a najlepiej na dwóch jednocześnie), rozgrzewamy niewielką ilość oleju, łyżką nakładamy ciasto i smażymy na złoty kolor z obu stron.
Usmażone przekładamy na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym, aby odsączyć z nadmiernego tłuszczu.
Podajemy z sosem czosnkowym (wymieszany jogurt, majonez, przeciśnięty czosnek, sól, pieprz i ew. koperek).
Smacznego!