O konkursie i dniach ostatnich...

Tak. Zgłosiłam się. Do konkursu na Blog Roku. I ponoszę za to pełną odpowiedzialność i pełne konsekwencje. Bardzo mile konsekwencje :) Dlatego właśnie dzisiaj, a nie jutro i nie pojutrze, postanowiłam zrobić małe podsumowanie. 

Od niespełna dwóch lat, czyli mniej więcej tyle, ile prowadzę blog, krzywym okiem patrzyłam na konkursy na wszystkie żebrolajki i żebroesemesy. A dzisiaj co robię? Biorę udział  w takim właśnie konkursie. Terefere, niespodzianka :) 

Dlaczego? 

Bo prowadzę blog :) I się go nie wstydzę. Ba! Nawet dumna z niego jestem. I bardzo go lubię. I dobrze się tu czuję :) Zupełnie nieobiektywna jestem, wiem. Jak to matka w stosunku do dziecka :) Niech mi tylko ktoś spróbuję powiedzieć, że brzydkie... że nie takie. A właśnie, że takie :) bo moje!

Tak więc wpisałam w okienko adres i zgłoszenie poszło. Kiedy już jakiś bardzo ważny Pan wszystko zatwierdził, przyszło potwierdzenie, że jest. Że bierze udział w konkursie. Wchodzę na stronę a tam: print screen z danego dnia i krzyczy do mnie nazwa dania: "perduty na szwabskich ziemniaczkach". O matulu, jaki wstyd... No trudno, nie da się tego podmienić :) Liczę na to, że nikt nie zwróci uwagi...

Głosowanie, czas, start. I jak tu o tym napisać? Uprasza się o głosowanie? Proszę zagłosuj na mnie? SMS na nr... Heh, w tym nigdy nie byłam dobra. Ale skoro już powiedziałam A, to trzeba powiedzieć B, a może nawet C. Sklecam więc pierwsze słowa o konkursie na FB. Publikuję też przy okazji przepisu. Kurczę, źle się z tym czuję jakoś tak...

I wtedy zaczyna się coś, co mnie zadziwia i sprawia, że przez większość kolejnych dni nie mogę w to uwierzyć. Grupa wsparcia kochanych dziewczyn z miasta Kraka (tak, tak, o tym pikniku pamiętam!). Oprócz tego Olga, Beata... Ula, którą ostatni raz widziałam gdzieś na szkolnym korytarzu. Szaleństwo udostępniania informacji. Wzruszające słowa i piękne gesty, których się nie spodziewałam. Emocje ogromne. Łzy w oczach po przeczytaniu komentarzy. Ktoś pisze, że tyle miłości w tym gotowaniu. Ktoś inny, że jeszcze się nie zawiódł. I jak tu się nie uśmiechnąć i jednocześnie łzy nie uronić?

I tak sobie tkwię w tej dziesiątce :) Przez ostatnie dni zamykam podsumowanie. Do finału wchodzi 10 blogów. I nie wiem, na którym miejscu będę jutro, bo te ostatnie proste to zazwyczaj najbardziej pokręcone są. Jakkolwiek nie będzie - dziękuję Wam za te ostatnie dni ♥ Nie wiem czy będę uczestniczyć w kolejnych konkursach. Pewnie za jakiś jeszcze się skuszę. Może ten powtórzę w przyszłym roku? Ale co ja tu o przyszłym roku, jak nie wiem co jutro będzie. A ponoć ciepło ma być i chciałabym w końcu na spacer wyjść i buty Frankowi kupić :)

A teraz mała zapowiedź tego, co już niebawem z Hanią wyczarowałyśmy z czekolady: